
بیابان گرد عاشق
ای بیابان گرد عاشق ! کیستی؟
همین عقلی که با سنگ حقیقت خانه می سازد
زمانی از حقیقت های ما افسانه می سازد
سر مغرور من! با میل دل باید کنار آمد
که عاقل آن کسی باشد که با دیوانه می سازد
مرنج از بیش و کم چشم از شراب این و آن بردار
که این ساقی به قدر تشنگی پیمانه می سازد
به من گفت: ای بیابان گرد غربت! کیستی؟ گفتم:
پرستویی که هر جا می نشیند لانه می سازد
مگو شرط دوام دوستی دوری است باورکن
همین یک اشتباه از آشنا بیگانه می سازد
شعر عاشقانه بیابان گرد کتاب ضد اثر فاضل نظری
منبع : زناشویی